Bazı bireyler çocukluk dönemlerinde babalarıyla mesafeli bir ilişki yaşarken, bazıları ise aşırı yakın ancak sağlıksız bağlar kurabiliyor. Her iki durum da halk arasında sıkça kullanılan "daddy issues" (baba sorunları) olarak adlandırılan duruma zemin hazırlayabiliyor.
Çocuklukta babasıyla sağlıksız bir ilişki yaşayan bireyler, yetişkinlikte başkalarıyla bağ kurmakta zorlanabiliyor. Özellikle ilgisiz ya da istismarcı babalar, çocuklarında güvensiz bağlanma stilinin gelişmesine neden olabiliyor.Bazı terapistler, bu terimi kullanmayı suçlayıcı bir anlam taşımasından dolayı rahatsız edici buluyor. Diğer yandan bazı uzmanlar ise hepimizin ebeveynlerimizle kurduğumuz ilişkilerden bir şekilde etkilendiğini ve bu etkinin göz ardı edilemeyeceğini savunuyor.Verywell Mind'da yer alan habere göre, bazı durumlarda baba ile olan yakın ilişki, destekleyici ve sevgi dolu olmaktan çıkıp, zararlı bir boyuta ulaşabiliyor. Baba figürünün çocuğa aşırı düşkün olması, onu şımartması ya da bir partner gibi davranması, duygusal hatta cinsel istismara kadar gidebilecek ciddi sorunlara neden olabiliyor.Bazı bireyler, çocukluklarında babalarının sürekli çalışması, ailesini terk etmesi ya da bağımlılık gibi nedenlerle hayatlarında yer almamasından etkilenebiliyor. Bu boşluğu doldurmak isterken de sürekli bir erkek figürünün onayını, ilgisini ya da sevgisini arayabiliyor.Ne yazık ki bazı çocuklar, güvendikleri baba figürleri tarafından istismar da edilebiliyor. Bu tür korkunç durumlar, çocuklarda utanç, suçluluk, depresyon ve travma sonrası stres bozukluğu gibi ciddi sonuçlar doğurabiliyor.Yaşça büyük erkeklere ilgi duyma: Bu kişiler genellikle sadece yaşça büyük ve kendilerini koruyabileceğini düşündükleri erkeklere yönelirler. Bu tercihin ardında, eksik kalan baba sevgisini telafi etme arzusu yatabilir. Bazıları içinse bu durum maddi güvence arayışına dönüşebilir.
Aşırı kıskançlık: Çocuklukta tutarlı ve güvenli bir bağlanma yaşayamayan bireyler, yetişkinlikte yoğun kıskançlık ve güvensizlik davranışları sergileyebilir.Onay ve ilgi arayışı: Baba sorunları yaşayan bireyler, sürekli ilgi ve sevgi ihtiyacı duyabilirler. Bu, partnerlerinden sürekli övgü sözcükleri beklemelerine neden olur. Zamanla bu durum ilişkiyi yıpratabilir.
Terk edilme korkusu: Yalnız kalmaktan yoğun şekilde korkan bireyler, bir ilişki bitmeden hemen başka bir ilişkiye geçebilirler. Bu kişiler, yalnız kalmamak adına sağlıksız ilişkilere katlanabilir.
Toksik ilişkileri tekrarlama: Bazı bireyler, çocuklukta yaşadıkları toksik ilişki modellerini farkında olmadan tekrar ederler. Olumsuz ve zararlı ilişkiler, tanıdık geldiği için bilinçaltında tercih edilebilir hale gelir.Araştırmalar, babalarıyla zaman geçiren çocuklarda davranışsal sorunların daha az görüldüğünü gösteriyor. Örneğin, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı konmuş çocuklarda, babalarıyla vakit geçirenlerde sorunlar daha az olabiliyor.
Ancak fiziksel şiddet uygulayan babalar, çocuklarda depresyon, kaygı bozukluğu ve içe kapanıklık gibi sorunlara yol açabiliyor. Aynı zamanda çocuk, babasının agresif davranışlarını model alarak kendi ilişkilerine de bu davranışları taşıyabiliyor.