Uluslararası bir araştırma ekibi, yaptıkları bir deneyde 37 katılımcıya rastgele kelimeleri olumsuz görsellerle ilişkilendirmelerini istedi. Daha sonra, bu ilişkilerin yarısını yeniden programlamayı ve kötü anılara müdahale etmeyi amaçladılar.

Katılımcılara, insan yaralanmaları ya da tehlikeli hayvanlar gibi olumsuz görseller ile sakin manzaralar veya gülen çocuklar gibi olumlu görsellerin bulunduğu tanınmış veri tabanları sunuldu.

İlk akşam, katılımcılar, olumsuz görselleri araştırma için üretilmiş anlamsız kelimelerle ilişkilendirmek için hafıza eğitimi aldı. Ertesi gün, bu anılar uyku ile pekiştirildikten sonra, kelimelerin yarısı olumlu görsellerle ilişkilendirilerek yeniden kodlanmaya çalışıldı.

İkinci akşam, katılımcıların hızlı olmayan göz hareketleri (NREM) uyku fazı sırasında, hafıza depolamada önemli olduğu bilinen bir dönemde, anlamsız kelimelerin ses kayıtları çalındı. Bu süreçte, beyin aktiviteleri elektroensefalografi (EEG) ile izlendi. Beyinde duygusal hafıza işleme ile ilişkili olan teta dalgası aktivitesinin, sesli hafıza ipuçlarına yanıt olarak arttığı ve olumlu ipuçlarında belirgin şekilde daha yüksek olduğu gözlendi.

Ertesi gün ve birkaç gün sonra yapılan anketlerde, katılımcıların, olumlu anılarla karıştırılmış kötü anıları hatırlamada daha az başarılı olduğu belirlendi. Bu kelimelerle ilişkili olumlu anılar, olumsuz olanlara göre daha fazla akıllarına gelmeye başladı ve daha olumlu bir duygusal bakış açısıyla değerlendirildi.

Uzmanlar, bu yöntemin umut vadettiğini belirterek, “Bu prosedürün olumsuz anıların hatırlanmasını zayıflattığını ve olumlu anıların istemsiz olarak zihinde canlanmasını artırdığını gördük” ifadelerini kullandı.