Yusuf’un ilk oyuncağı, adı Hasan olan polis üniformalı bir bebekti. Bebeğini yanından hiç ayırmıyordu. Annesi bebek kirlenince Yusuf’tan habersiz çamaşır makinesine attı. Oyuncağın gözleri yıkamada silindi. Annesi fark etse de Yusuf’a söylemedi. 

Ancak Yusuf gece eline aldığında “Hasan’ın gözleri kör olmuş, gözleri silinmiş” diye ağlamaya başladı. 

Anne Tuğba Pediz ve baba İsa Pediz, Yusuf’un üzüldüğünü görünce önce bez bebeğe göz çizdi. Yusuf kabul etmedi. Göz yapıştırdılar, tepkisi yine değişmedi.

“Biz Yusuf’a o bebeği bulacağız ve getireceğiz”

Aile, polis üniformalı bebeğin benzerini almak istedi ancak hiçbir yerde bulamadı. Bunun üzerine yetkililerden yardım istediler.

Babanın aklına İstanbul Emniyet Müdürlüğüne mail atmak geldi. 2 gün içerisinde dönüş yaptılar ve “Biz Yusuf’a o bebeği bulacağız ve getireceğiz” dediler.

Toplum destekli polis ekipleri harekete geçti. Yusuf’un istediği bez bebek bulundu.

“Polis amcalarıma çok teşekkür ederim” diyen Yusuf, şimdi iki bebeğini de yanından ayırmıyor.