MUTLULUKTAN NEDEN KAÇARIZ?

Mutluluk genellikle olumlu bir deneyim olarak görülse de bazı bireyler için rahatsız edici ve tehlikeli bir his olabilir. Peki, insanlar neden mutluluktan kaçma eğiliminde olur? İşte en yaygın sebepler:

“Fazla mutluluk, kötü bir olayın habercisidir” inancı

Bazı insanlar mutluluğu tehlikeli bulur. Aşırı mutlu olduklarında, peşinden kötü bir şeyin geleceğine inanırlar. Bu inanç özellikle çocuklukta öğrenilmiş travmatik deneyimlerden kaynaklanabilir.

“Dünyada bu kadar acı varken benim mutlu olmam bencilce” düşüncesi

Başkalarının yaşadığı acılara karşı duyarlılık geliştiren bireyler, kendi mutluluklarını suçluluk duygusuyla ilişkilendirebilir.

Kültürel ve toplumsal etkiler

Bazı toplumlarda aşırı neşeli ya da mutlu görünmek şüpheyle karşılanabilir. “Gülüyorsa bir sebebi vardır, bakalım ne saklıyor?” gibi düşünceler, kişinin mutluluğunu bastırmasına neden olabilir.

Kaybetme korkusu

“Eğer mutlu olursam ve sonra bunu kaybedersem?” Kaybetme korkusu, kişinin bilinçaltında mutluluğu tehdit olarak algılamasına sebep olabilir.

Geçmiş deneyimlerin etkisi

Daha önce mutlu olup ardından büyük bir hayal kırıklığı yaşayan bireyler, bilinçsizce kendilerini korumaya alarak mutluluktan kaçınabilir.

Hak etmeme duygusu ve Imposter Sendromu

Bazı insanlar mutluluğu hak etmediklerine inanır. Özellikle düşük öz-değer duygusuna sahip bireyler, mutluluğu reddedebilir veya farkına varamaz.

Siyah-beyaz düşünme tarzı (ya hep ya hiç bakış açısı)

Hayatı sadece iki uçtan değerlendiren bireyler, mutlu olmanın mükemmel bir hayat gerektirdiğini düşünerek, “Ya tamamen mutluyum ya da hiç değilim” yanılgısına düşebilir.

Mükemmeliyetçilik ve yüksek standartlar

Mutluluğun ancak “her şeyin mükemmel olduğu” bir durumda yaşanabileceğine inanan bireyler, mevcut anın tadını çıkarmakta zorlanır.