TÖVBE NAMAZI NEDEN KILINIR?

Tövbe namazı, günah işlediğinin farkında olan kişinin pişmanlığını ibadete yansıtması amacıyla kılınır. Bir mümin hata yaptığında, hem vicdanen rahatsızlık duyar hem de Allah katında sorumluluk hisseder. Bu hissiyatı amel olarak göstermenin en güzel yolu, abdest alıp iki rekât namaz kılmaktır. Hem peygamberimizin sünnetine uymak hem de af talebini namazla güçlendirmek için bu ibadet yapılır. Tövbe namazı kılmak, sadece dil ile “estağfirullah” demekten farklı olarak bedenin de pişmanlığa eşlik etmesini sağlar. Ellerin, dizlerin ve alnın secdeye varması, kalbin pişmanlık hissini pekiştirir. Böylece kul, affa layık olmak için hem kalben hem de bedenî bir çaba ortaya koymuş olur. Tövbe namazı, bir hatanın ardından yeniden doğruluğa ve kulluğa dönme iradesini sembolize eder.

TÖVBE NAMAZI HANGİ NİYETLE KILINIR?

Bu namaz, işlenen bir günahın ardından af dilemek için kılındığından niyeti de bu doğrultudadır. Kalpten, “Allah rızası için iki rekât tövbe namazı kılmaya” diye niyet edilir. Özel bir Arapça metin şart değildir. Önemli olan, kalbin samimiyeti ve affa muhtaç olduğuna dair duyulan içten farkındalıktır. Dille niyet etmek de mümkündür. Bazıları, “Ya Rab, işlediğim günahtan dolayı pişmanım ve Sen’in affını umarak tövbe namazı kılıyorum” şeklinde kısa bir niyet cümlesi ile namaza başlar. Böylece ibadet bilincini daha da kuvvetlendirmek mümkündür. Asıl olan, gerçekten pişman olmak ve bir daha aynı günaha dönmemeye kararlı olmaktır. Çünkü tövbe, sadece sözle değil, kalple ve davranışlarla da desteklenmelidir.

TÖVBE NAMAZI KILINIRKEN HANGİ SURELER OKUNUR?

Tövbe namazında, her rekâtta Fatiha Suresi’nden sonra kısa bir zamm-ı sure okunur. Bu sureler genellikle Kâfirûn, İhlâs, Felâk veya Nas gibi kısa sureler olabilir. Daha uzun sureler ezberliyorsa kişi, onları da okuyabilir. Belli bir sure okuma zorunluluğu yoktur. Peygamber Efendimiz’den, tövbe namazında özel bir sure okuduğuna dair net bir bilgi aktarılmamıştır. Bu yüzden, Fatiha’dan sonra herhangi bir Kur’an bölümünün okunması yeterli sayılır. Asıl amaç, günahın farkına varıp Allah’ın kelamına yönelmek ve kalpteki pişmanlıkla namazı eda etmektir. Böylece zikir ve dua, Kur’an tilaveti ile bütünleşir. Bu bütünleşme, tövbe eden kalbin maneviyatına olumlu etki eder.